NGC 4384

NGC 4384

Galaxie
NGC 4384
Ngc4384-hst-606.png
Aufnahme des Hubble-Weltraumteleskops
DSS-Bild von NGC 4384
Sternbild Großer Bär
Position
ÄquinoktiumJ2000.0, Epoche: J2000.0
Rektaszension 12h 25m 12s[1]
Deklination +54° 30′ 22″ [1]
Erscheinungsbild
Morphologischer Typ Sa/P  [2]
Helligkeit (visuell) 12,7 mag [2]
Helligkeit (B-Band) 13,6 mag [2]
Winkel­ausdehnung 1′,3 × 1′,0 [2]
Flächen­helligkeit 12,8 mag/arcmin² [2]
Physikalische Daten
Rotverschiebung 0,008382 ± 0,000023  [1]
Radial­geschwin­digkeit 2513 ± 7 km/s  [1]
Geschichte
Entdeckung Wilhelm Herschel
Entdeckungsdatum 2. April 1791
Katalogbezeichnungen
NGC 4384 • UGC 7506 • PGC 40475 • CGCG 269-55 • MCG +9-20-168 • IRAS 12227+5446 • Mrk 207 •
Aladin previewer

NGC 4384 ist eine Spiralgalaxie vom Typ Sa/P im Sternbild Ursa Major. NGC 4384 wurde am 2. April 1791 von Wilhelm Herschel entdeckt. Am 10. August 2000 wurde von Migliardi mit SN 2000de eine Supernova vom Typ Ib in dieser Galaxie entdeckt.[3][4][5]

Quellen

  1. 1,0 1,1 Searching NED for object "NGC 4384*". In: NASA/IPAC Extragalactic Database. Abgerufen am 5. Oktober 2008.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Revised NGC Data for NGC 4384. In: SEDS. Abgerufen am 20. Juni 2008 (englisch).
  3. NASA/IPAC Extragalactic Database
  4. List of Supernovae beim Harvard-Smithsonian Center for Astrophysics
  5. Atlas of Supernovae bei www.supernovae.net

Die News der letzten Tage